Minimum viable product, marketingterm of cruciaal onderdeel?

Als je de afgelopen jaren met enige belangstelling het nieuws hebt gevolgd, dan zie je regelmatig dit soort berichten voorbij komen: “Mislukt ICT-project kost Belastingdienst miljoenen”. Waarbij je ‘Belastingdienst’ kunt vervangen voor een willekeurig groot bedrijf. Ik wil niet direct zeggen dat het ontbreken van een MVP hiervan de oorzaak is, maar het bouwen van een product met een MVP als basis kan voor een groot deel zorgen dat je voorkomt dat jouw bedrijfsnaam in een dergelijke titel verschijnt.

We zien het met enige regelmaat gebeuren om ons heen en ook in de voortrajecten met onze eigen klanten; er wordt volop gebrainstormd over prachtige functionaliteiten die de te ontwikkelen applicatie allemaal moet hebben of er ligt al een waslijst aan voorgestelde verbeteringen klaar voor een reeds bestaande applicatie, die het veld moet ruimen omdat die verbeteringen niet, of niet goed geïmplementeerd kunnen worden. Grote gedachten en mooie dromen, maar dit zijn juíst de valkuilen waardoor projecten heel snel heel groot kunnen worden en daardoor dus ook heel kostbaar. De kracht van goede softwareproducten ligt juist in het klein kunnen denken. Dit zie je terug in allerlei proceselementen, zoals dat we de werklast onderverdelen in kleine eenduidig te interpreteren stukken en een tweewekelijks werkproces genaamd een sprint, waarna een evaluatie- en adaptatie moment plaatsvindt. Hierdoor kunnen we snel anticiperen op veranderingen, die in softwareontwikkeling eerder regelmaat zijn dan uitzondering.

Het denken vanuit het MVP-principe is dus onmisbaar bij de realisatie van een goed en toekomstbestendig product. Door al die grote gedachten en dromen uit te kleden tot de basis waar vanuit verder gebouwd kan worden. Of door bijvoorbeeld te beginnen met een MVP dat ten minste de functionaliteiten van de oude applicatie kan vervangen, leg je een stabiele basis. De kracht van het MVP komt dan pas tot uitwerking, namelijk dat tijdens het realiseren hiervan de lijst met gewenste features nog eens goed herzien kan worden vanwege voortschrijdend inzicht. Omdat deze nog in de initiatiefase zitten, kun je relatief makkelijk schaven en kom je zonder grote kostenposten tot een beter resultaat.

Een mooi voorbeeld van een product dat is gebouwd met als beginsel het MVP-principe is oZone, een e-learningplatform dat we hebben gebouwd in samenwerking met A+O Metalektro. Begin 2019 zijn we gestart met de realisatie van het MVP en deze is zo’n zeven maanden later in gebruik genomen door de klant. Tijdens deze fase van realisatie en het testen van de opgeleverde functionaliteiten werd al snel duidelijk waar de eerste prioriteiten voor uitbreiding zouden liggen en deze bleken, niet geheel verwonderlijk, anders te zijn dan men initieel dacht. Inmiddels werken we al bijna 6(!) jaar doorlopend aan verbetering en uitbreiding, constant werkend volgens onder andere het MVP-principe, waardoor we altijd werken aan datgene wat de behoefte het best vervult en de meeste waarde toevoegt. Kortom, minimum viable product; een onmisbaar concept in softwareontwikkeling!